Twee grote mokken

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


'Waarom doet jij niet dat andere spelletje?' vroeg Kwetter. 'Die vindt ik veel leuker!'
'Die is ook wel leuk,' gaf ik toe. 'Maar er gaat niks kapot. Dat is toch minder, natuurlijk.'
'Wat vind jij, Gaby?' vroeg mama.
Gaby haalde haar schouders op. 'Ik vind ze allebei wel aardig.'
Daar hadden we dus niks aan. Maar ja, dat heb je met kleine zusjes. Die zouden allemaal verplicht met een bordje rond moeten lopen, waarop staat: “aan mij heb je eigenlijk niks”. Dat zou een hoop misverstanden schelen.
Papa kuchte. 'Mag ik ook nog zeggen wat ik vind?'
'Nou nee, liever niet,' zei mama koeltjes. 'Ik wil het vooral horen van mensen die de spelletjes gespeeld hebben.'
'Nou, ja, ach, misschien heb ik ook wel een paar keer een half uurtje gespeeld of zo. Als jullie op bed lagen.'
'Papa,' zei ik, 'je houdt ons heus niet voor de gek hoor. Het nieuwe spel is pas net doorgemaild. Ik ben de eerste die het speelt.'
'Niet helemaal,' zei papa. 'Het is gisteravond binnengekomen namelijk, en toen heb ik meteen, eh héél eventjes, eh, eh...'
We keken nog eens goed naar papa.
Zijn kin was een grote massa baardstoppels. Zijn ogen waren rood, alsof hij er heel veel in gewreven had. Er zaten dikke zwarte kringen om zijn ogen. Naast zijn enorme mok met koffie stond – dat viel me nu pas op – nóg een enorme mok met koffie.
Hij keek glazig voor zich uit en leek met veel moeite een geeuw te onderdrukken.
'Papa,' zei ik streng, 'heb jij soms de hele nacht door zitten spelen?'
'Eh... nou, ach, wel een paar uurtjes ja.'
'Dat moet je niet doen, schat,' zei mama bezorgd. 'Dat is niet gezond.'
'Ik doe het ook niet,' verdedigde papa zich geprikkeld. 'Alleen... behalve soms, ja... dan doe ik het een keertje wel. Dat mag. Ik ben een groot mens. Die mogen dat zelf kiezen.'
'Tuurlijk schat,' zei mama poeslief. 'Maar je bent wel mijn grote mens, dus ik vind het beter als je voortaan even met mij overlegt. Goed?'
Papa knikte geeuwend. 'Is goed, Josephine. Mag ik dan nu nog even vertellen wat ik te zeggen had? Ik vind ook allebei de spelletjes leuk. Maar wat ik vooral leuk vind is de afwisseling. Ik bedoel: dat spel met die ballen gaat om snelheid en behendigheid, en dat andere is meer een soort van puzzel. Welke ingrediënten heb ik nodig voor mijn springstof en waar vind ik die? Ik bedoel: soms heb je even genoeg van puzzelen, en dan wil je wel weer eens lekker van tak-tak-tak met die kleine blauwe rot-balletjes.'
'Schat,' zei mama tevreden, 'je bent briljant. We maken er één spel van! Waarin je eerst de ingrediënten voor de springstof bij elkaar moet zoeken, en dan de springstof-moleculen in elkaar moet knutselen. Dát is nog eens leerzaam.'
'Mooi,' zei papa. 'Dan ga ik nu heel eventjes liggen, als jullie het niet erg vinden. Ik heb een beetje slecht geslapen de laatste tijd.' Hij goot de tweede mok met koffie in zijn keel.
'Hoe kun je nou slapen als je zoveel koffie drinkt?' vroeg mama hoofdschuddend.
Papa stond op, slofte de kamer uit en mompelde iets. Het klonk verdacht veel als: 'Die koffie heb ik nodig om de slaapkamer te halen.'


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE