Op volksliederen kun je vertrouwen

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Kwetter hield haar mond.
Ze hield 'm zo stijf dicht dat je alleen nog maar een streepje zag.
Gelukkig had de journalist niks gehoord, want die zat al een tijdje te staren naar de wijzertjes van zijn auto. Hij tikte een paar keer op de wijzerplaatjes en zei toen: 'Dat is gek. U had gelijk, mevrouw!'
'Zo gek is dat niet hoor,' zei mama. 'Ik heb altijd gelijk.'
'Maar... Ik bedoel... Mijn wagen verbruikt nu veel minder benzine! De knapste koppen van de autofabriek proberen al jarenlang een motor te maken die minder benzine gebruikt, en het lukt ze niet, en u doet dat zo maar eventjes.'
'Misschien zijn die knapste koppen niet zo knap als ik,' zei mama. 'Dat zou heel goed kunnen. Of ze doen niet echt hun best.'
'Maar waarom heeft u dit niet al jaren geleden aan de autofabriek? Dat zou een hoop vervuiling gescheeld hebben?'
'Wist ik veel,' zei mama geërgerd. 'Ik heb vandaag voor het eerst zo'n motor van dichtbij bekeken. Ik dacht altijd: die dingen zullen wel goed zijn.'
De journalist schudde zijn verbaasde hoofd. 'Dat u nog niet we-reld-beroemd bent!'
'Ja,' glimlachte mama, 'daar snap ik ook niks van.'
Papa begon een lang verhaal over een wereldberoemd zangeresje, dat volgens hem meer succes dan hersens had.
De journalist zei dat ze alleen maar zoveel succes had omdat ze zo'n mooie meid was, die ook nog eens blote jurkjes droeg.
'Oh,' zei papa, 'is dat een jurkje. Ik dacht dat het een bikini was.'
'Dat zegt u goed,' lachte de journalist. 'En weet u wie er ook veel te veel succes heeft?'
Papa dacht een internationale voetballer. De journalist bedoelde een filmster, maar dat van die voetballer klopte ook, sodeknetter, nou en of, wat een stoethaspel was dat zeg.
Twee uur lang bleven de journalist en papa praten over beroemde mensen die niks konden.
Daar waren er heel veel van, kennelijk.
Daarna zei de journalist: 'Kijk eens aan, we zijn er al! In het prachtige Jalsk, de parel van Zuid-Mallotië, het warme, gulle hart van dit land, dat van alle landen op deez' aard het meest geliefd door God is, als we het volkslied mogen geloven. En dat mogen we, want waarom zouden mensen liegen in hun volkslied? Dan sta je voor aap, iedere keer als je een medaille wint. Of een kampioenschap. Dan zit de hele wereld naar de t.v. te kijken, en dan wordt het volkslied gespeeld, en iedereen ter wereld zit zo'n beetje mee te knikken en dan wordt er gezongen van alle landen op deez' aard het meest geliefd door God, en dan zegt iedereen ter wereld “Neeeh, dat is echt onzin, die rare Zuid-Mallotiërs toch, die kletsen maar een eind raak”. Dan sta je voor joker. Nee, op volksliederen kun je vertrouwen hoor, dat wordt echt wel goed gecontroleerd voor ze het opschrijven, en ieder jaar wordt er even gekeken of het nog klopt, stel ik me zo voor...'
We luisterden nauwelijks naar hem, want we keken uit het raampje naar de stad Jalsk, de Parel van Zuid-Mallotië, en we konden onze ogen nauwelijks geloven.


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE