Dit is het vervolg op mijn boek Donderkat. Ben je niet op zoek naar Donderkat, maar naar informatie over mij, kijk dan hier.

Donderkat wordt in stukjes op het net geplaatst terwijl ik het schrijf. Als het af is, maak ik er een boek van.
Let op: ik maak er een boek van. Je mag het lezen, doorsturen aan je vrienden, uitprinten en bewaren voor mijn part, maar wat je er niet mee mag doen is: boek van maken en verkopen. Ik moet ook ergens van leven, nietwaar?
Elke maandag, woensdag en vrijdag zet ik er een nieuw stukje bij; meestal 's nachts.
Veel plezier ermee!

vrijdag 28 februari 2014

Daar wordt God helemaal niet blij van

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


'Gaby heeft gelijk, schat,' zei papa. 'Het is te gevaarlijk. Die zaal zit vol met publiek, daar komen duizenden mensen op af. Er hoeft maar één idioot met een pistool tussen te zitten, die graag twaalf miljoen wil verdienen, en pang! Weg ben je.'
Mama haalde diep adem. Ze ging iets zeggen wat papa niet zou geloven, dat zag ik aan haar gezicht. 'Dat heb ik ook tegen meneer Clusjes gezegd, maar volgens hem is er geen enkel probleem. Hij garandeert dat ik helemaal veilig zal zijn.'
Papa trok één wenkbrauw op. Dat doet hij alleen als hij iets echt, echt, écht niet gelooft. Bijvoorbeeld als de kassamevrouw in de winkel een bedrag van 51,48 aanslaat terwijl hij denkt dat het 48,56 moet zijn.
Daar heeft hij dan, trouwens, altijd gelijk in.
Ook als er mensen aan de deur komen om over God te vertellen, trekt hij dat gezicht.
Papa gelooft heel erg in god, maar dat kan op verschillende manieren. En papa's manier gaat nooit langs de deuren om andere mensen over te halen om bij zijn club te komen. Daar wordt God helemaal niet blij van, volgens papa.
Hij weet dat nog zekerder dan die 46,56. Ik heb geen idee hoe je zou kunnen controleren of hij gelijk heeft. Volgens mij kom je dar pas achter als je dood bent, en da's een beetje laat. Dus... ja...
Dat gezicht, met die ene wenkbrauw, trekt hij ook vaak als mensen mama ongelijk geven. Bijvoorbeeld die fatsoenlijke meneer die ooit tegen mama zei: 'Maar mevrouw, u kunt toch niet zomaar mijn winkel opblazen, alleen maar omdat u vindt dat ik rommel verkoop?'
Toen trok papa dus die wenkbrauw op. Want volgens hem kon mama wel degelijk die winkel opblazen omdat ze vond dat hij rommel verkocht.
En reken maar dat hij gelijk had.
Daar kwam die fatsoenlijke meneer ook achter, en wel binnen vijf minuten.
Hij verkocht trouwens ook echt rommel, dus... ja...
Dit was echter de eerste keer dat ik papa een wenkbrauw zag optrekken om iets wat mama gezegd had. Meestal gelooft hij alles wat ze zegt, ook als ze onzin uitkraamt, maar nu zei hij: 'Sorry schat, maar hoe kan Clusjes nou garanderen dat je veilig bent? Gaat hij van die poortjes plaatsen bij de ingang? Poortjes die gaan piepen als er iemand een pistool of een mes mee naar binnen neemt? Maar als iemand nou van te voren een pistool verstopt, bijvoorbeeld in de wc's, en...'
Mama schudde lachend haar hoofd. 'Poortjes? Niks poortjes. We hebben het hier over meneer Clusjes, vergeet dat niet. Over een genie. Een genie dat altijd een oplossing weet, voor elk probleem, en dan geen halfbakken flauwekul-oplossing die iedereen zou kunnen bedenken, maar een échte oplossing die het probleem voor eens en voor altijd de wereld uit helpt. Een oplossing die geen enkel ander mens had kunnen verzinnen...'
'Laat me raden,' zei Gaby. 'Hij maakt ergens een computer van?'


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten