Dat is geen probleem, dat is een oplossing!

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


'Reddingsboten?' riep ik ongelovig. 'En u zei dat u die niet had!'
Schaapachtig keek de kapitein naar de huizenhoge stapel reddingsboten in het midden van de hal. 'Vergeten,' mompelde hij. 'Deze zijn voor de verkoop, niet voor de heb. Vandaar.'
'Nou ja,' zei mama. 'Het zal in elk geval ons plan een stuk simpeler maken. Er hoeven geen mannen in vrachtvliegtuigen te worden geladen. Alleen... hoe krijgen we die reddingsboten aan dek? En de Tsaar Peter, hoe krijgen we die van boord? '
De kapitein keek moeilijk. 'Er zijn wel hijskranen, natuurlijk, maar ik weet niet precies hoe die werken.'
'Tja,' zei mama, 'hijskranen, daar ben ik ook geen held in.'
'Ik dacht dat alles hier automatisch ging,' mopperde ik.
Peinzend keek de kapitein mij aan. 'Daar zeg je zo wat. Het kán automatisch, natuurlijk... Er is een knopje in de kapiteinshut, het knopje 'uitladen', en als ik daarop druk begint het schip automatisch alle lading overboord te zetten. 't Is eigenlijk bedoeld voor als je in de haven bent, maar het zou op volle zee net zo goed moeten werken. Maar het zou zonde zijn om...'
'Om wat?' vroeg ik.
'Als ik op dat knopje druk, legde de kapitein uit, 'dan gaat ook echt álle lading overboord. Dus ook de honderdduizend kilo vis die we gevangen hebben, en alle mjamburgers... Dat is allemaal goed eten, hoor, zonde om weg te gooien. Zo ben ik niet opgevoed.'
'Beste kapitein Leeghwater,' zuchtte mama, 'ik besef wel dat u geen expert bent in ontploffingen en dergelijke. Maar kom op, zeg. Wat dacht u dat er met al die visjes en mjamburgertjes zou gebeuren als we de hele boot opbliezen?'
De kapitein trok een nogal suf 'oh ja'- gezicht. Hij dacht even na en zei toen: 'Maar er is nog een ander probleem. En dat is écht een probleem. Als we gaan uitladen op volle zee, dan zullen de matrozen dat onmiddellijk merken. Dus dan gaan ze uitzoeken wat er aan de hand is. Dan komen ze met z'n allen naar de kapiteinshut. Het wordt lastig om dan nog te ontsnappen!'
Daar moest ik behoorlijk hard om lachen. 'Dat is geen probleem, dat is een oplossing! We hadden geen manier om de matrozen te waarschuwen, weet u nog? Geen radio, geen alarm... Haha! Wie heeft er een alarm nodig, als je ook een knopje 'uitladen' hebt?'
'Jjjjjja...' zei Leeghwater aarzelend.
'Lieve schat,' straalde mama, 'dat heb je heel slim bedacht. Je lijkt meer op je vader dan op mij, maar sóms kun je verrassend slim uit de hoek komen. Niet dat je vader dom is, hoor, hij is ook best slim, maar dan... ánders. Ik zou zeggen, kapitein: aan de slag! Ik ga eens lekker met die zeemijnen spelen!'


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE