BEGIN / VORIGE / VOLGENDE
Maar de vierde stem, dat was Korneel. En Korneel snapte precies wat mama bedoelde. 'Dame,' zei hij, 'als u denkt dat u de mannen van de afdeling Reparatie om kunt kopen, dan hebt u het mis. Hoeveel u ook biedt: de afdeling Reparatie blijft standvastig.'
'Oh, is dat zo? ' vroeg Joris. 'Ik wil eigenlijk eerst wel even horen voor hoeveel geld deze dame wil proberen ons om te kopen. Ik bedoel, stel nou dat het heel veel is? Dan is het toch jammer als we...'
Met een verbijsterende snelheid zette Korneel mij op de grond. 'Niet weglopen,' gromde hij streng. Daarna draaide hij zich vliegensvlug om en plantte zijn vuist in Joris' gezicht. Joris, die Kwetter over zijn schouders had, wankelde achteruit en sloeg met een galmende klap tegen de muur.
Arme Kwetter, dacht ik. Geplet tussen een dikke zeeman en een ijzeren muur!
Toen zag ik dat ze niet meer over Joris' schouders hing.
Met dezelfde hand waarmee hij Joris een dreun verkocht had, had Korneel Kwetter vastgegrepen, haar net op tijd van Joris' schouder vandaan gesleurd en haar over zijn eigen schouder gegooid.
Dat alles in minder tijd dan ik nodig had gehad om één keer adem te halen.
'Tsss,' deed mama. 'Indrukwekkend hoor. U zou vechtkampioen moeten worden. U verdoet uw tijd hier bij de afdeling Reparatie. Roem en rijkdom liggen op u te wachten!'
'Slijmen helpt niet,' bromde Korneel. 'En roem of rijkdom interesseren mij niet. Ik heb gezworen mijn leven te wijden aan het bestrijden en voorkomen van technische mankementen. Ik heb het gezworen op het sterfbed van mijn enige ware liefde.'
'Tjonge,' zei mama. 'Daar zit vast een lang en droevig verhaal achter.'
'Klopt,' zei Korneel.
'Wilt u daar niet iets over vertellen?'
'Nee,' zei Korneel. 'Ik heb namelijk niet gezworen mijn leven te wijden aan het vertellen van verhalen. Technische mankementen, en verder niets.'
'En jullie zijn een technisch mankement,' zei de derde zeeman. 'Dus we gaan jullie bestrijden. Hè boots?'
'Mwoa,' deed Korneel. 'Dat weet ik zo niet. Ik zie het meer als het voorkómen van technische mankementen in de toekomst. Ik heb zo het vermoeden dat deze dames, als we ze laten lopen, wel eens grote hoeveelheden technische mankementen zouden kunnen veroorzaken.'
'Daar hebt jij mooi gelijk in,' zei Kwetter. 'Brengt ons maar gauw naar jouw kapitein.'
'Doen we,' zei Korneel. 'Jan, neem jij dat grietje op je rug?'
Jan knikte en hoeps, daar ging ik. 'Wat doen we met Joris?' vroeg hij.
Joris lag bewusteloos op de vloer.
'Laten liggen,' zei Korneel. 'Als hij bijkomt, mag hij de kortsluiting repareren. Dus de gereedschapskoffer laten we ook hier. En de zaklamp.'
'Maar... hoe vinden wij de weg dan terug?'
Korneel snoof laatdunkend. 'Als jij in het donker de weg niet kunt vinden op je eigen schip, ben je het uniform van de afdeling Reparatie niet waard.'
'We hebben geeneens een uniform.'
'Je begrijpt wel wat ik bedoel. En nou gaan we op weg.'
BEGIN / VORIGE / VOLGENDE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten