Dom geluk en slim nadenken

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Maar dat was nu even niet het probleem.
Het probleem, op dit moment, was dat we waren ingesloten door een ring van vuur.
Toen papa erdoorheen kwam ge-Jetskied,was de ring even onderbroken: zijn Jetski spatte een lading water voor zich uit en opzij, en mét het water spetterde het ding de brandende olie naar links en naar rechts, zodat er een paadje was ontstaan waar het gevaren had.
Maar dat paadje was na een seconde of tien alweer dicht.
'Geen probleem, jongens,' riep papa joviaal. 'Zoals ik erin gekomen ben, zo kan ik er ook weer uit, nietwaar? Ik kan twee personen achterop nemen. Josephine, vind jij het goed als ik de kinderen eerst in veiligheid breng?'
'Doe niet zo belachelijk,' zei mama. 'Ik zou het niet anders willen en dat weet je heel goed.'
'Tuurlijk schat, ik maakte maar een grapje. Gaby, Michael, kom op! Dit is, denk ik, het meest geschikte moment van jullie hele leven voor een ritje op een Jet Ski.'
Ja, dat hadden wij ook al door. We zaten al achterop.
'Hou je vast!' riep papa, en dat was niet voor niets. Hij ging zo hard als hij kon en hij moest de hele tijd schuin hangen en zigzaggen, om zoveel mogelijk brandende olie weg te spetteren. Als we ons niet heel goed hadden vastgehouden waren we waarschijnlijk halverwege van de Jet Ski af geslingerd en in de vuurzee terecht gekomen. Maar na een metertje of twintig was het ergste vuur voorbij, en papa bracht ons naar een grote rots die een eindje verderop boven de zee uitstak.
'Hoe heb je ons eigenlijk tijd gevonden, pap?' vroeg ik terwijl ik van de Jet Ski op de rots klauterde.
'Dom geluk en een beetje slim nadenken,' was het antwoord. 'Ik was in de buurt, en dat was het domme geluk. Toen de hele horizon ineens in brand vloog begreep ik: hee, Josephine en de kinderen moeten hier ergens in de buurt zijn. Daarna was het een kwestie van op de ontploffingen afgaan.'
'En die Jet Ski?' vroeg Michael. 'Heb je de Tsaar Peter weer teruggevonden?'
'Nee,' zei papa. 'Dit is een andere. Maar als je het niet erg vind ga ik eerst even de anderen redden en daarna pas bijkletsen. Want dat jullie in veiligheid zijn, wil nog niet zeggen dat je moeder dat ook is.'
Daar had hij gelijk in, bleek even later. Want toen hij Kwetter en mama in veiligheid bracht, bleek mama half bewusteloos van alle giftige olierook die ze had ingeademd. Zelfs Kwetter zag een beetje bleek om de neus, wat er heel grappig uitziet in een oranje gezicht.
Jamal, die als laatste gered werd, stond zelfs een beetje in brand. Het waren alleen maar zijn haren en zijn bloes, dus een frisse duik in zee loste het probleem grotendeels op, maar toch: in brand staan, dat lijkt mij iets heel akeligs.
En ik was niet de enige die er zo over dacht. Jamal vond het ook maar niks. Dat konden we duidelijk zien aan zijn gezicht, toen hij het water uit klom.
Hij keek bepaald onheilspellend.


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE