Dit is het vervolg op mijn boek Donderkat. Ben je niet op zoek naar Donderkat, maar naar informatie over mij, kijk dan hier.

Donderkat wordt in stukjes op het net geplaatst terwijl ik het schrijf. Als het af is, maak ik er een boek van.
Let op: ik maak er een boek van. Je mag het lezen, doorsturen aan je vrienden, uitprinten en bewaren voor mijn part, maar wat je er niet mee mag doen is: boek van maken en verkopen. Ik moet ook ergens van leven, nietwaar?
Elke maandag, woensdag en vrijdag zet ik er een nieuw stukje bij; meestal 's nachts.
Veel plezier ermee!

woensdag 25 juli 2012

Onze ouders hebben vreemde hobby's

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Papa keek ons nijdig aan. 'Als mama zo nodig de wetenschapper wil uithangen, met die Alexander van d'r, dan mag ik toch wel lekker bankiertje doen?'
Tja. Daar konden we weinig tegen inbrengen.
We hadden geen dringende bezigheden, nu de houthakkers verjaagd waren.
De hele dag in een boomtop zitten ouwehoeren met een stel Boegoenezen die je niet eens verstaat, dat gaat een beetje vervelen na een half jaar.
'Onze ouders hebben vreemde hobby's,' zei ik toen we de container uit liepen.
'Die wetenschap, dat snap ik nog wel. Maar wie bekijkt er nou voor zijn lol de beursberichten?'
'Niemand,' zei Gaby kattig. 'Papa ook niet. Maar hij moet iets te doen hebben, anders gaat hij teveel piekeren. Over mama en die Alexander.'
'Is hij bang dat zij zichzelf opblaast?' vroeg Kwetter. 'Dat doet zij heus niet, hoor. Zij stook alleen het laboratorium nog een paar keer in de fik, denkt ik.'
'Ben ik dan de enige die er iets van begrijpt?' riep Gaby. 'Papa is bang dat mama die Alexander leuker vindt dan hem! Dat mama hem dom vindt, vanwege die stomme dino's! Met Alexander kan ze fijn proefjes doen, dat vindt ze leuk. Maar wat heeft papa haar te bieden?'
'Nou ja, zeg,' sputterde ik, 'hij is, ik bedoel, het is papa, hij is met haar getrouwd. En zo.'
'Soms gaan mensen scheiden,' zei Gaby duister.
'Huh. Mama wil echt niet van papa scheiden,' zei ik.
'Maar papa denkt van wel. En daar wil hij niet aan denken. Dus gaat hij maar iets anders doen. De beursberichten. Snap je het nou?'
'Nee,' zei ik. 'Ik snap er niks van Als papa bang is dat mama, nou ja, weet ik veel wat, waarom zegt hij dat dan niet gewoon tegen haar. Je kunt dat toch gewoon zeggen?'
'Soms is dat moeilijk,' zei Gaby betweterig. 'Waarom zeg jij bijvoorbeeld niet tegen Kwetter dat je verliefd bent op haar?'
'Ik... wat? Ik bén helemaal niet op haar!'
'Welwaar.'
'Niet.'
Ze zei nog een keer van welles, en toen ik haar stompte stompte ze gewoon terug, dus toen moest ik haar op de grond gooien. Iemand die op de grond ligt mag je niet slaan, zelfs niet als het je zus is, dus ik gaf haar de kieteldood tot ze hikte: 'Nee, hihihi, hou op, genade, hihi, je bent niet op Kwetter, je hebt een hihihi een hekel aan haar.'
'Nou,' zei ik, 'dat nou ook weer niet. Dat nou ook weer niet hoor, Kwetter!'
Maar Kwetter hoorde me niet meer, want ze was verdwenen. Het oerwoud in.
'Heb je nou je zin, idioot,' snauwde Gaby terwijl ze opstond. 'Geef het dan gewoon toe. Ze is ook op jou hoor, als je het nog niet doorhad.'
'Dat had ik allang door, maar ik ben niet op haar. En als jij me niet had gedwongen dat te zeggen dan was ze nou nog hier. Jij hebt haar verdrietig gemaakt.'
'Ach, ze komt heus wel weer terug hoor.'
Maar Kwetter kwam niet terug, urenlang niet.


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten